Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η κριτική προσέγγιση της δυνατότητας να θεμελιωθεί αδικοπρακτική ευθύνη σε περίπτωση προσβολής περιβαλλοντικών αγαθών, ιδίως αναφορικά με την συνδρομή της προϋπόθεσης της παρανομίας. Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζεται κατά πόσον η παρεμπόδιση της χρήσης περιβαλλοντικών αγαθών μπορεί να θεωρηθεί προσβολή της προσωπικότητας, εν όψει μάλιστα της δυσχέρειας να οριοθετηθεί ο κύκλος των προσβαλλομένων. Περαιτέρω, εκφράζεται προβληματισμός εάν η απλή διακινδύνευση εννόμων αγαθών μπορεί, έστω και κατ’ επίκληση της αρχής της προφύλαξης, να θεωρηθεί παράνομη συμπεριφορά, συνεπαγόμενη ευθύνη προς αποζημίωση ή καταβολή χρηματικής ικανοποίησης.