Μετά την έκδοση του δίτομου έργου “Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας” το 2012, ο νομοθέτης συνέχισε να επιφέρει αλλεπάλληλες τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Ν. 4138/2013, 4139/2013, 4172/2013, 4174/2013, 4182/2013, 4198/2013 και 4267/2014), με αποκορύφωμα τις σαρωτικές αλλαγές που επήλθαν σε όλα σχεδόν τα κεφάλαια του δικονομικού δικαίου με τον Ν. 4335/2015. Η πρόσφατη αυτή ριζική αναθεώρηση του Κώδικα κατέστησε απαραίτητη την έκδοση του παρόντος “Συμπληρώματος”, το οποίο επιχειρεί να καταγράψει με ευσύνοπτο τρόπο τις θεμελιώδεις μεταβολές που υπέστησαν οι διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και να προσφέρει μια θεωρητική ερμηνευτική προσέγγισή τους, ενόψει πάντα της συστηματικής ερμηνείας και εφαρμογής τους από τα δικαστήρια.
O Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας αποτελεί ίσως το σημαντικότερο εργαλείο για τη διεξαγωγή μιας πολιτικής δίκης. Η παρούσα ερμηνεία στοχεύει πρωτίστως στην ασφαλή εφαρμογή του δικονομικού μας δικαίου, ιδίως μετά τις διαδοχικές τροποποιήσεις που υπέστη προσφάτως ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας.
Κατά την επεξεργασία του έργου καταβλήθηκε προσπάθεια επισκόπησης των θεωρητικών θεμελίων των επιμέρους θεσμών του αστικού δικονομικού δικαίου, καθώς και ενημέρωσης του αναγνώστη επί των απόψεων των συγγραφέων και της νομολογίας σε όλα τα σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η πράξη. Εκτενής αναφορά, όπου είναι αναγκαίο, γίνεται και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυρίως σχετικά με τις αρχές της “δίκαιης δίκης”. Το έργο αποτελεί το καταστάλαγμα της εμπειρίας ενός ανώτατου δικαστή ε.τ., σε συνδυασμό με τις σύγχρονες απόψεις μιας νέας δικηγόρου, στο πλαίσιο της κοινής προσπάθειάς τους να τάμουν και τα πλέον δυσχερή προβλήματα και να προτείνουν λύσεις λειτουργικές και ανταποκρινόμενες στις βασικές αρχές που διέπουν το δικονομικό μας σύστημα. Το έργο ολοκληρώνεται με αλφαβητικό ευρετήριο και, όπου είναι απαραίτητο, με εσωτερικά ευρετήρια στα κατ’ ιδίαν άρθρα.
